Ken je die aflevering waar Ernie met een banaan in zijn oor aan tafel zit?
Bert vraagt verbaasd aan hem: ‘Ernie, waarom heb jij een banaan in je oor?’
Ernie: ’dat is tegen de krokodillen’.
Verbijsterd vraagt Bert: ‘Maar, er zijn hier toch helemaal geen krokodillen?’
Zegt Ernie tegen hem: Nee, dat klopt, dat komt door mijn banaan!
En dat is het precies.
Dat is wat er gebeurt als ik vraag aan een basisschool of ze het plein ook geschikt willen maken voor kinderen met een beperking. Dan wordt er vaak gezegd: ‘Wij hebben hier helemaal geen kinderen met een beperking’.
Maar al die kinderen met een beperking, die in de buurt wonen en ver uit de buurt naar het speciaal onderwijs gaan, die vergeten ze dan even. En de oma’s die met een rollator lopen en in het weekend met hun kleinkind op het plein willen spelen ook. En de ouders die in een rolstoel zitten en die niet kunnen spelen met hun kind, omdat er overal zand ligt, die vergeten ze ook. Die ‘krokodillen’ komen dus niet op dat plein, omdat het niet kan!
Kortom, ik heb de banaan uit mijn oor gehaald en een samenspeelbelofte gedaan voor het Samenspeelakkoord,
je kan hem hier bekijken. Doe je ook mee?
En kijk hier even als je voorbeelden wilt zien van goede inclusieve speeltuinen?
